Woensdag:
De woensdagochtend begint zoals gewoonlijk op het balkon met een bak koffie onder de opkomende zon.
Alweer ontdek ik een nieuwe bewoner. Dit keer niet in de bottlebrush maar in de buurman.
Dan besluit ik om er maar een projectje van te maken.
De bewoners van de Clabbers's gardentrees.
Iedere ochtend is er wel iets bijzonders te zien in een van die bomen. En aangezien ik mijn talent in de bediening van m'n nieuwe speeltje verder wil ontwikkelen lijkt me dit een goed beginnersprojectje.
Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat die beestjes een goed ontwikkeld tijdgevoel hebben. Als de eerste zonnestralen de bottlebrush langzaam verwarmen komen ze aanvliegen. Voor die tijd is er geen "hond" te bekennen. ( mocht dat wel een keer het geval zijn, dan zal ik die uiteraard voor jullie vastleggen als "nieuwe bewoner")
Dan komt er nog iets aanvliegen:
En weer even later vliegt er weer iets voorbij:
Dat laatste is niet echt bijzonder. We verblijven vlakbij het vliegveld, dus dit is een redelijk frequent terugkerend plaatje. ( 1 x per 5 minuten gemiddeld).
Maar we hebben er absoluut geen last van. Ze zitten allemaal in de landing en het geluidsniveau is te verwaarlozen.
De landingsbanen grenzen aan de autoweg. Als we over de autoweg rijden en er komt er weer eentje die gaat landen dan raakt het landingsgestel nog net niet het dak van onze auto. Ik probeer dit plaatje al voor het derde jaar op rij vast te leggen en het is me nog steeds niet gelukt. Steeds als we er rijden komt het net niet uit dat we er eentje kruisen. En als dat wel het geval is heb ik net even niet m'n camera startklaar.......
Dit schrijvende realiseer ik me dat ik nog maar 1,5 week de tijd heb en dat ruim de helft van m'n vakantie er alweer op zit. Time.........
In de middag is het tijd voor een familiebezoek.
Carol, Jamie, Scot en Ian komen ons bezoeken.
Ik ben direct onder de indruk van die kleine stoere Ian. Amper 16 maanden oud.
Hij is kennelijk niet onder de indruk van mij.
Zodra hij uit de auto stapt rent hij naar Uncle Harry en grijpt z'n hand vast, om deze vervolgens niet meer los te laten.
Uncle Harry maakt vrienden.....
We vertellen 100 uit over de familiegeschiedenis en ons stamboomonderzoek en we wisselen foto's uit.
Tijdens de koffie krijgt Ian z'n eigen fruithapje . Als hij dit op heeft, tikt hij zijn 2 wijsvingers tegen elkaar en krijgt van z'n moeder nog een hapje.
Kennelijk communiceert hij middels gebarentaal. Met de wijsvingers tegen elkaar tikken betekent: MORE
Jamie legt me uit dat de kleintjes op het kinderdagverblijf gebarentaal leren. Dit met als doel om ze te leren communiceren voordat ze de woordjes uit kunnen spreken.
Het zou een hoop frustratie kunnen voorkomen. Ze kennen de woordjes wel, maar kunnen ze nog niet uitspreken. Fantastisch!
Dan lopen we even samen naar het "clubhouse" om een drankje te nuttigen op het terras.
Mam zorgt ondertussen voor het eten.
Als we terug komen kunnen we AANVALLUH!
Na het eten begint Ian moe te worden en nemen we afscheid van elkaar. Maar niet zonder een paar familiekiekjes te maken....
We spreken af om contact te houden en om elkaar in ieder geval volgend jaar in Florida weer te treffen.
Een leuke ontmoeting, met leuke mensen ( had niet anders verwacht.....), onder zonnige omstandigheden.
Donderdag,
De dag begint bewolkt, maar met een aangename temperatuur. Ik kan m'n potje tennis dus gewoon afmaken.
In de middag staat een bezoekje aan de Florida Mall gepland (de Mall der Malls).
Ik MOET daar even een boodschap doen. De afgelopen 2 jaar heb ik bij Charlotte Russe, Refuge (dat is 't merk) jeans gekocht die me als gegoten zaten. Ik wil er minimaal 3 of 4 gaan kopen, om t komende jaar weer vooruit te kunnen. Samen met die 8wat ik nog van voorgaande jaren heb, moet dat voorlopig weer voldoende zijn.
Het eerste jaar was het een toevalstreffer om de jeans te vinden.
Het tweede jaar heb ik ongeveer 2 uur ( in de Florida Mall) gezocht om de winkel terug te vinden, maar uiteindelijk heb ik hem gevonden.
Vorig jaar had ik tussen m'n oren geprent dat Charlotte Russe tegenover OLD NAVY ligt.
Ik liep er bijna blind naartoe dit keer.
Alleen.......Refuge jeans zaten niet meer in de collectie.......Hmmmm.
In juni komen ze weer in de collectie.
Da's jammer, dan ben ik net naar huis.
Vandaag, vrijdag, gaan we naar de Bok Tower Gardens.
Naar het schijnt, een van de mooist aangelegde tuinen in de omgeving.
Pap en mam plannen al 3 jaar op een rij om er heen te gaan maar tot nu toe is het er niet van gekomen.
Vandaag dus wel.
Een ultieme kans voor mij om de mogelijkheden van m'n nieuwe Nikon Coolpix s6000 uit te proberen.
Het verslag en de plaatjes volgen (misschien) vanavond......of morgen....
See Ya!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten